Struktura programu


Rozpoznawane s± duże i małe litery, dlatego polecenia wypisujemy małymi. S± jednak wyjatki.
#include<...>



#include<...>



using namespace
std;


main()
{
kod programu
system("pause");
return 0;
}


Dyrektyw preprocesora. Bez tych deklaracji kompilator nie zna poleceń.




Nakazuje użycia standardowej przestrzeni nazw std. Służy do okre¶lenia, które zmienne i funkcje można użyć w danym miejscu. Bez tej deklaracji przed poleceniami należy pisać std::




Zatrzymuje wykonanie programu do momentu naci¶nięcia jakiego¶ klawisza.
Powoduje, że funkcja main() zwraca warto¶ć 0, co oznacza, że program skompilował się pomy¶lnie.
Przykład:
#include <iostream>
main()
{
std:: cout<<”HEJ”<<endl;
std:: cout<<”witaj”;
}
#include <iostream>
using namespace std;
main()
{
cout<<”HEJ\n”;
cout<<”witaj”;
}